تاثیر اولین دیدار

تاثیر اولین دیدار نقش بسزایی در برقراری ارتباط و برداشت افراد ایفا می کند. در اولین جلسه، اینکه چگونه درباره موضوعات صحبت کنیم و اینکه پیام قابل توجهی به مخاطب ما رسانده شود، یک اصل مهم در برقراری ارتباط سالم است.
برای موفقیت در تاثیر اولین دیدار بهتر است به نکات زیر توجه کنید:
اولین اطلاعاتی که درباره کسی به دست می آورید، در مقایسه با آنچه بعدا متوجه می شوید، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
بهتر است هنگام صحبت کردن در اولین دیدار و جلسه آشنایی موضوعی برای صحبت داشته باشید.
درباره موضوع مورد علاقه تان بیش از حد صحبت نکنید و منتظر سرنخ های دیگران باشید.
درباره مباحثی حرف بزنید که ثقیل و سنگین نباشد.

به عنوان یک قاعده کلی بهتر است راحتی طرف مقابل را در رابطه با موضوع صحبت در نظر بگیرید و شدت موضوع را با شرایط طرف مقابل هماهنگ کنید. این کار به مراتب تاثیر بیشتری خواهد داشت. بنابراین برای اینکه بتوانیم ارتباط موثر برقرار نموده و موضوعات را درست مطرح و آنها را هدایت کنیم، بهتر است به سبک های صحبت کردن پرداخته و سخاوت اجتماعی داشته باشیم.
چهار سبک و روش برای صحبت کردن وجود دارد:
اولین سبک یا روش، سخنرانی کردن است؛ در سخنرانی حقایقی را بروز می دهید و نتیجه گیری خود را بیان می کنید.
روش دوم، داستان پردازی در برابر افراد و موقعیت هاست.
روش سوم، موعظه کردن است که می خواهید دیگران را درباره طرز فکر خود متقاعد سازید.
و روش چهارم تعریف کردن لطیفه است.

سخنرانی کردن:

بعضی اوقات می خواهیم اطلاعاتی را در اختیار دیگران گذاشته و برای دیگران سخنرانی کنیم. اگر چه ممکن است بگویید شما این کار را نمی کنید، ولی ما پی برده ایم بسیاری از افراد در این دام گرفتار می شوند و دست کم در برخی مواقع سخنرانی می کنند. سخنرانی کردن همیشه برای کسی که سخنرانی می کند تجربه مثبتی است اما نکته حائز اهمیت این است که گوینده باید به مهارت برقراری ارتباط سالم تسلط کافی داشته باشد.

داستان گویی:

روشی برای بیان عقاید خودمان بدون درگیر کردن دیگران است؛ با این فرق که به جای تاکید بر حقایق و واقعیت ها و احتمالا خسته کردن شنونده، داستان، وقایع و تجارب دیگران را بیان می کنیم. داستان گویی وسیله موثری برای سرگرم کردن دیگران است؛ اما اگر داستان ها از حد معمول طولانی تر باشد خسته کننده می شوند.
داستان گفتن هم مانند سخنرانی کردن، دیگران را درگیر صحبت نمی کند.
در اینجا هم ما به یک تماشاچی احتیاج داریم.

موعظه کردن:

سومین نوع صحبت کردن است. دراین روش می خواهید کسی را متقاعد کنید که حرف و ایده تان را بپذیرد. اغلب موضوع بر محور سیاست ها، ارزش ها، نقطه نظرات، دین و مذهب، فلسفه و یا مطالبی دور می زند که شما مشتاقانه به آن علاقه دارید. شاید این موضوعات بخش مهمی از زندگی تان باشد و بتوانید با کسانی که به شما نزدیک اند به طور مفصل در این خصوص صحبت کنید. اما ارائه نقطه نظرات محدود و بی انعطاف اغلب در اولین دیدار نقش خوبی ایفا نمی کند. نکته مهم و مشخصه موعظه این است که به قصد متقاعد کردن دیگران، ایراد می شود. پیام تلویحی موعظه این است ” تو اشتباه می کنی و من درست می گویم”. موعظه کننده مستمع خود را از موضوعی آگاه می کند، اما می خواهد چهارچوب، ارزش ها، سیاست ها و یا دین خود را تحمیل کند.
بنابراین مراقب موعظه در اولین جلسه آشنایی باشید.

لطیفه گویی:

استفاده از لطیفه در تاثیر اولین دیدار می تواند نتایج مناسبی داشته باشد. این لطیفه ها فضای خوشایندتری ایجاد کرده و به افراد احساس راحتی می دهند و بر امکان برقراری ارتباط می افزاید. خلاصه اینکه، ابزار مفید و مناسبی هستند؛ اما اگر لطیفه گفتن یک طرفه باشد توصیه نمی شود.
اگر کسی که لطیفه می گوید بخواهد طرف مقابل را به یک ناظر و شنونده تبدیل کند، تاثیر خویش را از دست می دهد.

این گروه از تکنیک ها در پکیج مهارت های زندگی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

ارادتمند مازیار جلوه روانشناس بالینی، طرحواره درمانگر و متخصص طرحواره درمانی

برای تسلط بیشتر در این دسته از مهارت ها به صورت نظری و عملی می توانید در مجموعه کارگاه های مهارت های زندگی  و یا کارگاه شارژ اعصاب شرکت نمایید.